Gnostiek en gnosis,
woorden die een mystieke klank hebben, en waar veel mystiek rond hangt. Dikwijls uitgelegd als iets wat in sektarische kringen ronddwaalt, tot aan het absurde dat het een overtuiging is die naar zelfvernietiging neigt. Zo wordt gezegd dat gnostici hun eigen lichaam verachten, geen seks mogen hebben, moeten leven in een lijden tot aan het overlijden omdat het lichaam een creatie zou zijn van een schijngoddelijkheid. En dus een verfoeilijk iets zou zijn. Veel ,heel veel, mis informatie deels door onbegrip, deels door opzettelijk verketteren van iets moois naar iets wat aan geen kanten mag deugen. Wat houd gnostiek dan in? Gnostiek is een beleving, een persoonlijke beleving waar geen regels, doctrines of dogma's aan te pas komen. Een gnost beleeft het leven op een manier die voor velen op zijn minst eigenaardig is, of er zo uit ziet. Maar waar komt de gnostiek vandaan? Het is niet een overtuiging of een doctrine, het is een samenvoeging van verschillende oude kennissen uit verschillende oorsprongen maar met dezelfde bron van oorsprong. Zo gaat de gnosis terug tot heel ver voor Christus en tot diep in het oude Egypte, de tabletten van Toth zijn een stukje van de brongegevens. Ook Babylonische en Sumerische invloeden zijn aanwezig. Gnostiek is de bron van het verhaal rond de aanwezigheid van Yoshua ben Yosef, beter gekend als Jezus Christus, of Jezus de Nazireeer. Het zijn van Jezus en de boodschap die Hij kwam brengen was een gnostische boodschap, in zijn tijd was er immers nog geen katholieke kerk, een punt wat velen gemakkelijk vergeten. Door deze misvattingen gebeurt het vaak dat de katholieke leer over dezelfde kam geschoren wordt als de gnostische beleving. Hiermee worden heel veel verkeerdelijke interpretaties in de wereld geholpen ,die dan jammerlijk de waarheid gaan ontwrichten. De katholieke leer legt op aan haar volgelingen dat Christus op aarde is gekomen om de zondigheid van de mens uit te vegen. Dit word de verzoeningsleer genoemd, maar een mens(Christus) laten offeren om de zonden van mensen uit te vegen zodat de vader (God)van Christus weer zijn armen zou open spreiden voor de mens, duid op een wraakzuchtige godheid die in eerste instantie de mens had verstoten omwille van een fout in het verleden(adam en eva). Dus de mens werd zondig, dus moest er uit de hemel een slachtoffer onder de mensen geofferd worden om de mens terug toegang te geven tot de hemel.
Door dit denken aan te houden wordt de mens onderhavig en onderdanig gesteld aan de te aanbidden godheid, de katholieke kerk heeft dan zich de rol toegeeigend om als tussenpersoon te functioneren ,tussenpersoon tussen god en de mens. Door die positie in te nemen heeft de katholieke kerk een machtspositie verworven die alle volgelingen moeten aanvaarden en ondergaan, immers het was de katholieke kerk en niemand anders die toegang had tot god en de hemel. In de gnostiek is er een ander beeld rond de gebeurtenissen met Christus. De gnostiek beleeft het Christen zijn, op een manier die redding brengt, niet straffend maar helend. De grote erfzonde wordt in de gnostiek niet aanvaard, dus is er ook geen zoenoffer nodig. Het verhaal van genesis wordt in de gnostische beleving eveneens anders gezien dan in de katholieke leer. Bij de katholieken wordt gezegd dat God de wereld schiep in zeven dagen, met de zevende als rustdag. Eveneens wordt gezegd dat God de mens maakte uit modder ,naar zijn eigen beeltenis. Maar er staat ook in de bijbel geschreven dat God het volgende liet optekenen; "Ik ben een jaloerse God en duld geen andere goden naast mij". De god van de bijbel is dus een gemakkelijk te vertoornen en te verstoren god, dit in schril contrast met de god van de liefde die Jezus ons kwam geven, zoals beschreven in de gnostische geschriften. Het eerste inzicht leert dus dat de katholieke leer een opgelegd systeem van religie is met regels wetten ,een eigen rechtbank, een volledig religieus systeem dat je leven indeelt van wieg tot graf. Er word in het katholieke systeem van geloven heel veel gevraagd van de volgelingen. De mens wordt als een zondaar bekeken en behandeld en de kerk draagt er zorg voor,maar al de inspanningen moeten van de volgelingen komen. De Katholieke kerk stelt veel eisen ,maar geeft geen of ontoereikende antwoorden op prangende vragen, het is dus een juk om dragen zonder al te veel resultaat, en al zeker geen resultaat op spiritueel vlak.
In de gnostische beleving is er geen sprake van een god, maar van een volheid, een kracht met scheppingsvermogen dat bestaat uit bewustzijn wijsheid en woord. Deze Drievuldigheid wordt de volheid of het pleroma genoemd, ook kan het de naam lichtwereld dragen. Het is een oerbron van alles ,het is onnoembaar ,onbeschrijfbaar onmeetbaar. In dit pleroma ontstaat alles, zo was het vroeger en zo is het nog steeds. Maar in het begin van het ontstaan van alles is er bij de wijsheid iets verkeerd gelopen, de wijsheid of Sophia had zonder medeweten van bewustzijn of woord zelf een creatuur geschapen, door het afwezig zijn van het bewustzijn was het een leeg iets, het had geen besef wat het was ,had geen inzicht en zag alleen zichzelf. Deze creatie werd verstoten ,hierdoor was de creatie op zichzelf aangewezen en uitgesloten van hulp van het pleroma, aangezien het geen bewustzijn had maar jammer genoeg we een grote scheppingskracht wilde deze creatie zichzelf bewijzen tegen over het pleroma en in het bijzonder tegen Sophia. De creatie is aan het scheppen geslagen, maar zonder bewustzijn schiep het enkel lege dozen, krachtigheden maar zonder geest, en het is geest wat bewust maakt!! De verbanning leidde dit schepsel naar wat wij kennen als de aarde, hier schiep hij zaken ,krachtvelden entiteiten alles zonder geest en bewustzijn. Maar in het pleroma was een creatie in de maak om deze aarde te bewonen, niet bewonen zoals wij het zien ,maar in een volledig lichtwereld systeem ,wezens met een ziel en een geest maar zonder stoffelijk lichaam. Deze wezens waren voorzien om het pleroma op deze aarde een plaats te geven, dit wordt omschreven als het " aards paradijs" een geestelijke zielen samenleving zonder negativiteit ,enkel erbarmen ,mededogen en puur geestelijk en zielgeluk. De aardse wereld zou de zevende hemel zijn , met de achtste en de negende er boven, de negende is waar het pleroma vormt en creeert. De creatie heeft de naam lichtadam . De verstotene met de naam Jaldabaoth en zijn creaturen die archonten genoemd worden kregen weet van de lichtadam en wilden hem voor zichzelf ,dus schiepen ze iets dat een beeltenis moest worden van wat zij dachten dat de lichtadam zou moeten zijn. De ganse schare archonten onder leiding van de hoofdarchont Jaldabaoth gingen aan het scheppen, dit word beschreven in het geheim boek van Johannes. Zij wilden dat hun schepping het licht zou zijn wat zij misten, immers zonder geest is er geen licht, licht is dus geest. Maar de creatie was niet goed het was een faling, het bleef lang passief en bewegingsloos. Maar de wijsheid ,Sophia, wilde de macht die ze door de fout had gegeven aan Jaldabaoth terug nemen, het bewustzijn stemde in om haar te helpen hiermee. De onmetelijke zond vijf lichtengelen naar Jaldabaoth en deze zegden hem om iets van zichzelf in de neusgaten van de creatie te blazen, Jaldabaoth was zich van niets bewust en deed juist dat , maar de lichtengelen waren uitgerust om de kracht van het pleroma in te blazen op zo een manier dat Jaldabaoth dacht dat hij het gedaan had. Door de kracht van het pleroma in te blazen (inspirare) werd de macht over de creatie van de Archont gebroken en nam het pleroma de macht terug , de archont was er zich niet bewust van. De archont nam aan dat hij een schepping had gecreeerd ,niet wetende dat hij onder de macht van het pleroma was gesteld. Dit verhaalt volgens de oude geschriften toont hoe de mens op de aarde is terecht gekomen, het is de gnostische beleving aan te nemen dat de stoffelijke mens een materiele creatie is maar dat de lichtkracht die erin is gebracht door het pleroma hem uit de klauwen van de archontische invloed kan krijgen.