Archonten

Archonten en eonen
Ter inleiding :
Wanneer we over eons spreken is dit het best voor te stellen als een krachtveld, iets dat niet te personaliseren is, al zijn door de mens wel pogingen gedaan om dit toch te doen, zo wordt God de vader in de roomse kerk in kunstwerken voorgesteld als een strenge oude man gezeten op een wolk boven de aarde etc. Dit heeft tot doel gehad om de mens die eraan blootgesteld werd een indruk na te laten dat er niet mee gespot kon worden en een illusie te geven dat er weldegelijk iets was waar ze aan moesten gehoorzamen. Het krachtveld als geest uitleggen was blijkbaar te moeilijk, we mogen niet vergeten in welke tijden dit alles tot stand kwam. De zegswijze " zien is geloven " en " a picture tells a thousand words" is hier op zijn plaats. Hoe groter en hoe dramatischer de voorstelling werd gemaakt hoe meer resultaat het had, hetzelfde geld voor de heiligenbeelden,aan ieder beeld dat gemaakt werd hing een mythe of een verhaal vast, denk hieraan hoe kinderen angst kunnen hebben voor de beeltenis van sinterklaas die zijn origine vind in de bisschop Nicolaas van Myra een GriekseZheilige die in de derde/vierde eeuw na Christus in Lycie, klein Azie leefde. Twee en drie dimensionele afbeeldingen zijn een werktuig om mensen binnen een religie er bewust van te maken van het krachtveld die het afbeeld, wat we zien is een voorstelling van een eon. Belangrijker is wat het krachtveld voorstelt, er zijn goede eons en slechte eons. Zo zijn er afbeeldingen van God , maar ook afbeeldingen van de duivel. Een tweede reden voor deze voorstellingen is om het bewust maken van wat de kracht, of krachtveld ,of eon, voorstelt en welke invloed het heeft op ons doen en laten. Gelet op de loop door de geschiedenis heen zijn er tal van voorbeelden van "religieuze " afbeeldingen, zo zijn er de afgodsbeelden in het Romeinse rijk ,in de Griekse mythologie , de Egyptische cultus enz. Iedere afbeelding speelde een rol in het gedrag van hen die ermee te maken hadden, het was en in sommige gevallen nog steeds een belangrijk onderdeel van het dagelijks leven. Zo werd bij de Romeinen een succes gevraagd voor een militaire campagne aan de god Mars, bij de Grieken was dat Ares. Maar ook in de Katholieke religie is dit niet vreemd, zo is de H Rita onder meer te aanbidden voor hopeloze zaken. Bij de druiden werd de zon vereerd, en was de maretak een heilig symbool. Deze voorbeelden bewijzen dat mensen van eender welke geloofsovertuiging aannemen dat er krachten zijn maar niet weten wat het is of wat ze er moeten of kunnen van verwachten. Maar het aannemen en aanvaarden dat de krachten er zijn is een bewijs op zich. Het is echter niet zo van zelfsprekend dat een aanname uit bvb de Romeinse Mythras zal aanvaard worden door de druiden. De ene geloofsovertuiging zal heel moeilijk een andere aanvaarden, terwijl ze op verschillende manieren en vereringscultussen hetzelfde proberen te begrijpen en te bevatten. Het gaat immers altijd over het aannemen van ongeziene krachten, een eon is een eon, een archont is een archont ,het is enkel de interpretatie van de mens binnen zijn eigen religie die bepalend is inzake de interpretatie ervan. Een ander punt is hoe mensen eons of hun kracht ervaren, dit is soms moeilijk onder woorden te brengen. De grootste misvatting is te veronderstellen dat eons altijd een eigenschap hebben, dat is niet zo je hebt goede eons en kwade eons. Het grote verschil is dat kwade eons minder scheppingskracht hebben dan goed eons, maar dat ze zich voordoen als iets groter dan ze in wezen zijn. De gevallen engel was en is ook een eon, net als het bewuste bewustzijn , het bewuste bewustzijn heeft echter meer scheppingskracht dan de eon van de gevallen engel. Maar om een duiding te geven ,als je ontroerd raakt door iets , of het nu heftig inwerkt op je gemoed van verdriet of van het gemoed van vreugde , de ontroering is het voelen van de kracht van de eons, niet een maar al die welke het goede dragen, het is de erbarmelijke Godskracht die je ziel en je geest beroerd. Maar ook het omgekeerde kan zich manifesteren, als je in een onbedaarlijke rancuneuze woede ontsteek kan dat een eon zijn van de kwade kant van het eon spectrum, dit is zeker als er geen redelijke reden voor de woede te vinden is. Een eon is weldegelijk een krachtveld ,een krachtveld ,onstoffelijk en ongrijpbaar. Een eon beroerd de geest en daardoor ook de ziel. Wij zijn als persoon dus altijd onder de invloed van eons, ieder moment van ons aards bestaan. Maar dat is niet alles, er zijn niet alleen eons, er zijn ook archonten. Een archont is een entiteit die voortkomt uit een eon, het is een werktuig van de eon, door de eon gecreeerd om uit te voeren wat opgedragen wordt. Het best kan een archont omschreven worden als een onstoffelijk zijn wat in de mens huist door de aanwezigheid ervan in de ziel. Zoals we reeds hebben gezien is de mens een creatie van de archonten, deze hebben in het stoffelijk lichaam een onsterfelijke ziel ingebouwd, de ziel is tevens onstoffelijk, je kan het bezien als een controlesysteem dat ingebouwd is om voor de eon ,via de archontische invloed het stoffelijk lichaam dingen te laten doen die de eon ten goede komen. Het lichaam is stoffelijk en tijdelijk, de ziel is onsterfelijk, dus is de tijdspanne waarin een ziel via een lichaam de orders van de archonten kan uitvoeren om de eon te voeden beperkt. Gelet op het feit dat de schepping telkens zichzelf herhaalt is de aanwezigheid van lichamen en zielen voor de eon van belang. De spirituele strijd waar zo dikwijls sprake van is wordt gevoerd op de hoogte van de eons goede en slechte ,de eons die het meeste zielen in hun macht hebben ,hebben op dat ogenblik de overmacht en bepalen wat er met de schepping gebeurt. Wij, de personen met een ziel hebben in deze strijd weinig in te brengen, de archonten des te meer. Maar er is hoop , dit zal later blijken. Hoe zijn archonten te vinden? ze zijn onstoffelijk. Het antwoord hierop is simpel, je kan ze niet zien, maar wel de gevolgen ervan. Archonten hebben elk een eigenschap, eigenschappen die iedereen wel degelijk kent. Wij zijn ons er alleen niet van bewust dat het uit de hoek van de archonten komt, wij zijn "blind" en soms "dood", niet lichamelijk maar spiritueel. Wat betekend dit allemaal?

De beste manier om een archontische invloed te herkennen is door hem te bepalen. Het is voor ons stoffelijke entiteiten niet per direct nodig om een archont te beschrijven, maar wel te weten wat het voor ons betekend wat de invloed die eruit voortvloeit te herkennen. Het is te voorzien dat een dergelijke archontische invloed geen goed nieuws brengt, immer is er bij de creatie van de ziel door de archonten een reeks van invloeden slapend ingebracht, iedere ziel is dus bij ontwerp klaar om corrupt te worden . Door in de stoffelijke wereld zaken te gaan realiseren die deze slapende archontische eigenschappen kunnen wekken en voeden willen ze er zich van vergewissen dat de stoffelijke mens altijd aan hun gedachten goed is te onderwerpen en als dusdanig volledig hun schepping kan worden genoemd . Een stoffelijke mens is dus van in het begin gekoppeld en gevangen door de archontische aanwezigheid enerzijds en de gevolgen van de manipulatie en opwekking ervan anderzijds. Er kan dus gesteld worden dat de stoffelijke mens een bezit van het archonten rijk is, volledig in hun macht enkel om doeleinden te dienen. Maar er is hoop!! Hoe te herkennen: Archontische invloed is gekend onder een andere benaming, de hoofdzonden!!
Hoogmoed
Hebzucht
Wellust
Jaloezie
Gulzigheid
Woede
Gemakzucht
We kennen allemaal deze invloeden, het zijn invloeden die nooit iets goeds voortbrengen. Echter ,het instituut dat ons allen deze "zonden" heeft toegewezen heeft nooit een verklaring ervoor gegeven ,ze stelden dat het de mens zelf was door de erfzonde uit het paradijs met adam en eva een zondig bestaan had, anders gezegd de fout lag bij ons omdat er in een ver verleden buiten tijdrekening een zogenaamde zondige fout was voorgevallen en de schepper ons sindsdien als zondig in en op de wereld liet rondlopen. Het resultaat was dus dat iedereen het aannam dat hij verkeerd bezig was , een schuldgevoel tegenover God had dat hij slechts moeilijk kon inlossen, en zonder tussenkomst van de allesomvattende religie al zeker niet. De roomse kerk laadde iedereen op met een schuld(gevoel) waar zij de sleutel tot het oplossen ervan in bezit hadden. De roomse kerk stelde immers: "wij zijn allen gevallen in Adam" Geen wonder dat de meeste gelovigen onderdanig waren aangaande de religie, zij waren immers schuldig verklaard. Ook hier wordt het duidelijk dat de antwoorden door de religie zijn weggestopt, in de gnostiek zijn die antwoorden wel te krijgen. In de religie wordt gesteld dat de mens niet vrij is wegens zijn erfschuld. In de gnostiek wordt gesteld dat ieder mens vrij is en op een dergelijke manier moet gaan leven dat hij/zij niet valt voor de verraderlijke valstrikken van de archonten. Als de ziel is voorzien van slapende archontische invloeden kan er voor gezorgd worden dat deze niet geactiveerd worden. in de gnostische geschriften die verboden werden door de kerkvaders staat: "de machten hebben slechts macht over de mensen als deze zichzelf in vrijheid aan hen onderwerpen." "Want van nature is de mens vrij. Alleen de mens zelf kan die vrijheid doen veranderen in slavernij, door zichzelf als een daad van vrijheid aan de Machten uit te leveren." Het is de mens zelf die telkens de keuze maakt om of de goede of de slechte kant te kiezen ,toe te geven aan of weerstand te bieden aan een archontische invloed. Handelen uit een schuldgevoel levert op dat er gemakkelijk overgave is aan net dat geen niet nodig is, in de illusie om van de schuld af te komen. Als de schuldgevoelens dan nog eens vergroot worden door een angst ,dan is het lot van de ziel snel bezegelt. Gezien de archontische eigenschappen in de ziel ingeplant en door de verleidingen ervoor kunnen worden geactiveerd wordt door de Machten dan ook veel verleiding gecreeerd in de stoffelijke wereld. Begeerte is een zo niet het grootste van de archontische valkuilen voor de ziel, het steeds opnieuw vervullen van een begeert of net het niet kunnen vervullen ervan kan al de andere archontische elementen activeren. Als een blinde een blinde leid zullen beiden vallen